کد مطلب:117169 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:299

امام (ع) پس از اینكه فرمان می دهد از خلق و خوی متغیر و گوناگون بپرهیزید، زیرا دگرگونی اخلاق و رفتار از صفات منافقان است، یاران خود را به یك دلی و یك زبانی فرامی خواند.و به آنان توصیه می فرماید، كه زبان خود را واحد قرار دهید. یعنی مبادا به مانند منافقان در برابر افراد به گونه ای سخن بگوئید، كه پشت سر آنها به گونه ای دیگر سخن می گوئید. چرا كه این از ویژگیهای زشت اخلاق منافقان چند چهره است، كه در برابر افراد و در حضور آنان به نحوی سخن می گویند، كه در غیاب آنها اینگونه سخن نمی گویند. در حضور زبان به مدح اشخاص می گشایند و اظهار همراهی با آنان می كنند، در حالی كه در غیاب مذمت و بدگوئی آنها را كرده و نسبت به آنها ابراز نفرت می كنند.

امام (ع) مومنان را از صفت زشت چند زبانی كه ویژه ی منافقان بی هویت است بازمی دارد.

و به ایشان سفارش می كند كه هرگز به اقتضای شرایط زمانی و خوش آمد افراد سخن نگوئید، بلكه بر اساس حق و دفاع از ایمان و عدالت حرف بزنید، چرا كه تقوی

[صفحه 119]

هنگامی كه زبان در كنترل و اختیار انسان متقی نباشد، سودی نمی بخشد.

صفحه 119.